Dawid Skobodziński
Województwo : Podlaskie
Urodzony : 24.06.2013 roku
Diagnoza: wrodzona wada stóp, Mózgowe Porażenie Dziecięce, problemy z napięciem mięśniowym, opóźnienie psychoruchowe
Cel zbiórki: zebranie brakującej kwoty 9.000 zł na wózek inwalidzki dziecięcy xROVER ALL in ONE (koszt wózka 18.700 zł), Dodatkowo potrzeba środków na rehabilitacje stacjonarne:
- 1200 zł - karnet na 10h rehabilitacji ruchowej fizjoterapii (fizjoterapia 1 raz w tygodniu),
- 1300 zł na miesięczną terapię logopedyczną (zajęcia 3 razy w tygodniu).
Powitać na świecie zdrowe dziecko to cud, którego nie było mi dane doświadczyć. Przez całe 9 miesięcy oczekiwałam zdrowego synka, nawet na sali porodowej, kiedy rodziłam, czułam się jak mama zdrowego maluszka. Jakie było moje zaskoczenie, kiedy po narodzinach zabrali mojego Dawidka, a ja dowiedziałam się, że jest problem, że jego nóżki nie wyglądają najlepiej. Stopy końsko-szpotawe, wrodzona wada. Nigdy wcześniej nie słyszałam tej nazwy. Później dowiedziałam się, że nie istnieje jeden powód, który sprawił, że mój synek urodził się ze zdeformowanymi nóżkami. Przyczyną chorych stópek może być złe ułożenie w czasie ciąży, wpływ mogą mieć czynniki genetyczne. Gdy zagłębiłam się w temat, poczytałam o tym, z czym zmagają się inni rodzice i jak okrutne istnieją choroby, cieszyłam się, że to tylko nóżka, że poza tym jest zdrowy, że wciąż ma szansę na życie, o jakim dla niego marzyłam. Dawidek miał tylko tydzień, kiedy lekarze zagipsowali jego nóżki. Wszystko po to, by pozbyć się wrodzonej wady stópek, by wykształcić ich prawidłowe ułożenie. Pierwszą operację nacięcie ścięgien Achillesa przeszedł, kiedy miał pół roku. Później - znów gips. Nasz synek przez rok unieruchomiony był w gipsie! Gdy wychodziłam z domu, widziałam mamy wożące w wózkach swoje gaworzące pociechy, radosne, skoczne, żwawe. Patrzyłam i czułam ukłucie żalu. Po zdjęciu gipsu okazało się, że stópek nie udało się naprawić, wciąż były zdeformowane, wgięte do środka. Dawidek nie mógł chodzić, nie udało się. Co było później? Uśmiech Dawidka, jego walka o każdy dzień i nasza bezsilność, niezgoda na to, że krzywda dotknęła akurat nasze ukochane dziecko. A najgorsze było to, że nie było lepiej. Dawidek próbował samodzielnie się poruszać na czworakach, całym swoim ciałem, był jednak bardzo słaby. Początkowo, po zdjęciu gipsu, nie miał nawet sił, by przekręcić się z boku na bok! Myślałam, że to skutek tak długiego unieruchomienia, cierpliwie czekałam, wierzyłam. W końcu lekarze polecili nam dalsze konsultacje - tym razem neurologiczne. Dawidek rósł, był wesoły, bystry, jednak nie mówił. Kołysał się w rytm muzyki, uwielbiał kiedy mu śpiewałam, sam jednak tego nie robił, milczał. Na drugie urodziny Dawidka otrzymaliśmy podejrzenie mózgowego porażenia dziecięcego. To był cios w samo serce. Jak się okazało leczenie w Polsce było nieprawidłowe i nie przyniosło rezultatów. Tyle wysiłku i cierpienia poszło na marne. Dziś dzięki zagranicznej operacji stopy są proste. Niestety rozwój Dawidka jest znacznie opóźniony. Wciąż szukamy przyczyn, mimo licznych badań, analiz, lekarze nie potrafią odpowiedzieć, skąd te wszystkie problemy ze zdrowiem. Prowadzimy diagnostykę w kierunku wad genetycznych. Niestety na dzień dzisiejszy nie stać nas na to. Dawid uczęszcza na wiele terapii, m.in fizjoterapie, logopedie, integracje sensoryczne, a gdy wyjeżdża na turnus rehabilitacyjny ma jeszcze więcej poprawiających funkcjonowanie zajęć - hipoterapię, zajęcia na basenie, pedagogiczne, terapie Medek, terapie w kombinezonach, dogoterapię. Jego całe życie to wizyty u lekarzy, pobyty w szpitalu, ćwiczenia. Czy tak powinno wyglądać dzieciństwo? Czy to nie za dużo jak na jedno dziecko, które zamiast zabawy z rówieśnikami musi codziennie walczyć o sprawność i doświadczać bólu, zmęczenia, cierpienia. Często zadaję sobie te pytanie. Niczego nie pragniemy bardziej, jest to nasze największe marzenie i cel życiowy, który możemy osiągnąć z pomocą dobrych ludzi, ponieważ sami nie jesteśmy w stanie finansować Dawidkowi terapii w takiej ilości jakiej naprawdę potrzebuje. Ze względu na konieczność całodobowej opieki nie mogę podjąć pracy. Mieszkamy na wsi, co dodatkowo utrudnia dostęp do rehabilitacji, odległość do miasta, do którego musimy dojechać to 35 km. Codziennie pokonuję tę trasę 4 razy. Dziennie pokonujemy nawet 140 km, dlatego najlepszą opcją są turnusy rehabilitacyjne, gdzie w jednym miejscu syn ma zapewnione wieloprofilowe rehabilitacje kilka godzin w ciągu dnia. Czas działa na naszą niekorzyść, im dziecko starsze, tym trudniej wypracować nowe umiejętności - dlatego błagamy o pomoc, zanim dla Dawidka będzie za późno. Naprawimy nóżki Dawidka - będzie chodził. Dzięki rozmaitym terapiom jego rozwój psychofizyczny jest pod kontrolą. Dbamy o to, aby jego małe ciałko nie straciło mocy, by utrzymać jego sprawność. W marcu 2022 roku Dawidek miał kontuzje a dokładnie złamanie V kości śródstopia. W gipsie był 4 tygodnie. Dawid nie chce chodzić, z trudem stawia kroki. Potrzebujemy dużo pracy oraz intensywnej rehabilitacji by wrócić do poprzedniej formy. Nasi terapeuci są zaniepokojeni stanem po kontuzji, stopa jest jak narazie sztywna, do tego wyszło okropne przesuszenie skóry które z trudem się goi. Także nie jest ciekawie. Nie spodziewaliśmy się że tak będzie.
Do tej pory udało się:
- przekazać część środków pieniężnych na wózek specjalistyczny 3 w 1 (maj)
- przekazać zabawkę Hot Wheels, kosmetyki, książkę, słodkości, zimowe ciepłe rękawiczki i czipsiki (luty)
- wpłacić środki pieniężne na wózeczek inwalidzki 3w1, X-rower (styczeń)
- przekazać kolejne fundusze na zakup specjalistycznego wózka aktywnego, inwalidzkiego (styczeń)
- przekazać fundusze na zakup specjalistycznego, aktywnego wózka inwalidzkiego (grudzień)
- przekazać część środków pieniężnych na zakup wózka specjalistycznego 3w1 XRower dla Dawidka Skobodzińskiego (grudzień)
- zakupić komunikator alternatywny z oprogramowaniem (listopad)
- wpłacić kolejne środki pieniężne na turnus rehabilitacyjny z terapii Neumotaktylnej w Ośrodku Mazgutovej (październik)
- przekazać środki pieniężne na turnus rehabilitacyjny z terapii Neumotaktylnej w Ośrodku Mazgutovej (wrzesień)
- wpłacić środki pieniężne na turnus komunikacyjno - terapeutyczny w Białymstoku (lipiec)
- opłacić miesięczną terapię logopedyczną met. Krakowską (marzec)
- przekazać kosmetyki, herbaty, art. dzieciece i papiernicze, książkę, grę, puzzle, mydełka i świeczuchę (luty)
- przekazać środki pieniężne na opłacenie turnusu rehabilitacyjnego w ośrodku Masgutovej w Białych Błotach (grudzień)
- przekazać część środków pieniężnych na opłacenie dwutygodniowego turnusu rehabilitacyjnego w miejscowości Małe Gacno (grudzień)
- przekazać przelew funduszy na opłacenie rehabilitacji metodą Krakowską oraz na opłacenie zajęć z komunikacji alternatywnej i logopedy (listopad)
- wpłacić środki pieniężne na dwutygodniowy turnus rehabilitacyjny w ośrodku Mazgutovej w miejscowości Białe Błota (październik)
- wpłacić środki pieniężne na miesięczną terapię logopedyczną (wrzesień)
- wpłacić całą brakującą kwotę na wyjazd rehabilitacyjny do ośrodka "Neuron" (sierpień)
- przekazać środki finansowe na zakup specjalistycznego rowerka rehabilitacyjnego (lipiec)
- przelać całą brakującą kwotę na opłacenie badań genetycznych tj. Panel WES (marzec)
- przekazać środki finansowe na badania genetyczne WES (luty)
- wpłacić środki finansowe na turnus rehabilitacyjny w ośrodku SPES w Białych Błotach pod Bydgoszczą (styczeń)
- wpłacić środki finansowe na opłacenie sierpniowego turnusu rehabilitacyjnego (czerwiec)
Rok 2023:
Rok 2022:
Rok 2021:
Rok 2020:
