Aleksander Wojciechowski
Województwo: Podkarpackie
Urodzony : 26.04.2021 roku
Diagnoza: Rzadka choroba genetyczna - wrodzoną łamliwość kości (typ 3)
Cel zbiórki: zebranie brakującej kwoty 17.000 zł na sierpniową operację wszczepienia implantów teleskopowych oraz zebranie kwoty 5.800 zł na platformę rehabilitacyjną Hypervibe G 10 mini v2. Zebranie kwoty 15.360 zł na półroczną rehabilitację (sensoryczną, ruchową oraz w wodzie).
Aktualizacja z dnia 03.07.2024r.
Niestety, przed Olkiem już niebawem kolejna operacja ortopedyczna w Poznaniu, oddalonym od rodzinnego Sanoka o 690 km... I znowu ból i cierpienie... Ile jeszcze musi znieść, żeby spełnić swoje marzenie, jakim jest chodzenie??? Kolejny raz odprowadzimy naszego synka pod blok operacyjny, w nadziei, że jest w najlepszych rękach i wszystko skończy się dobrze. Po okresie rekonwalescencji i po ściągnięciu unieruchomienia czeka Olusia intensywna rehabilitacja, żeby znów odzyskać to, co zabrały mu tygodnie spędzone w gipsach... W przypadku wrodzonej łamliwości kości brak regularnej rehabilitacji pociąga za sobą poważne konsekwencje takie jak zahamowanie wzrostu mięśni. Kluczowe znaczenie ma zatem regularna i dobrze poprowadzona fizjoterapia wspierająca budowanie siły mięśni i kości. Niestety, jest ona nierefundowana... Niedawno Oluś odbył kolejną podaż leku wzmacniającego kości, jego żyły są już tak słabe, że mimo wielu prób nie udało się założyć wenflonu w gabinecie zabiegowym, dopiero na OIOM-ie… Do zakończenia zbiórki synka brakuje jeszcze ponad 17 tys. zł... Cel jest już na wyciągnięcie ręki. Bez Was się nie uda, błagamy pomóżcie Olusiowi stanąć na nóżki… Po operacji przed Olkiem będzie okres intensywnej rehabilitacji (zarówno w gabinecie, jak i w wodzie), by nie stracić tego, o co tak mocno walczyliśmy w ostatnim czasie. Rehabilitacja Olka jest nierefundowana... Niestety, jeśli zabraknie na nią środków, Oluś nie spełni swojego największego marzenia, jakim jest samodzielne chodzenie, czy beztroska zabawa ze starszym bratem. Łzy napływają do oczu na samą myśl, że mogłoby się nie udać. Cel jest już tak blisko...W swoim 3-letnim życiu Oluś przeszedł już tyle, że trudno to opisać...Teraz są potrzebne dalsze etapy leczenia, by mógł chociaż w części funkcjonować tak, jak inne dzieci... Obiecaliśmy, że zrobimy wszystko, by wygrać tę nierówną walkę i słowa dotrzymamy! Dziś chcemy Wam podziękować, że jesteście z nami i z Olusiem, i że dajecie nam nadzieję. Każda złotówka, każda wpłata, każdy gest wsparcia ma ogromne znaczenie, każdy z nich to szansa dla Olka. Potrzebujemy jeszcze odrobinę Waszej pomocy, by Oluś mógł kontynuować leczenie i dzięki rehabilitacji wzmocnić i utrzymać efekty operacji ortopedycznych. Błagamy, pomóżcie nam... Rodzice Olusia
17 kwietnia 2024 roku Oluś przeszedł operację. Pierwszy etap walki o sprawność ma już za sobą. Ale to nie koniec, wciąż potrzebuje Waszej pomocy. Nierefundowana operacja ortopedyczna trwająca 4 godziny udała się! Zdeformowane kości piszczelowe Olusia zostały połamane na bloku operacyjnym po to, by włożyć w nie pręty śródszpikowe, których zadaniem będzie stabilizacja prawidłowej osi nóżek, wzmocnienie i zapobieganie deformacjom. Podczas zmiany opatrunków nie mogliśmy uwierzyć w to, że nóżki synka są w końcu proste. Teraz przed Olkiem okres intensywnej rehabilitacji (zarówno w gabinecie, jak i w wodzie), by nie stracić tego, o co tak mocno walczyliśmy w ostatnim czasie. Rehabilitacja Olka jest nierefundowana. Niestety, jeśli zabraknie na nią środków, Oluś nie spełni swojego największego marzenia, jakim jest samodzielne chodzenie, czy beztroska zabawa ze starszym bratem. Łzy napływają do oczu na samą myśl, że mogłoby się nie udać. Cel jest już tak blisko. W swoim życiu Oluś przeszedł już tyle, że trudno to opisać. Teraz są potrzebne dalsze etapy leczenia, by mógł chociaż w części funkcjonować tak, jak inne dzieci. Dziś chcemy Wam podziękować, że jesteście z nami i z Olusiem, i że dajecie nam nadzieję. Każda złotówka, każda wpłata, każdy gest wsparcia ma ogromne znaczenie, każdy z nich to szansa dla Olka. Potrzebujemy jeszcze odrobinę Waszej pomocy, by Oluś mógł kontynuować leczenie i dzięki rehabilitacji wzmocnić i utrzymać efekty operacji. Syn Aleksander przyszedł na świat w kwietniu 2021 roku, a wraz z nim rozpoczęła się nieustanna walka o jego sprawność. Syn cierpi na rzadką chorobę genetyczną - wrodzoną łamliwość kości (typ 3). Ma uszkodzony gen kodujący kolagen, przez co jego kości są kruche jak zapałki i mogą się złamać przy byle dotyku, codziennych czynnościach czy samoistnie podczas snu. Choroba syna jest nieuleczalna, my rodzice, możemy tylko łagodzić jej skutki. Pierwsze kilka miesięcy życia Oluś noszony był na deseczce, aby zapewnić mu bezpieczeństwo. Każdy nieprawidłowy dotyk mógł doprowadzić do kolejnych złamań… Nie mogliśmy go wziąć w ramiona, przytulić jak normalne zdrowe dziecko. Po urodzeniu Olek doznał sześciu złamań zanim został przewieziony z Rzeszowa do Łodzi na szczegółową diagnostykę. Tam w ICZMP w Łodzi odbył się jego chrzest, gdyż baliśmy się, że mogą to być jego ostatnie dni. Jeździmy do Rzeszowa na cykliczną podaż leków wzmacniającego kości, od 3 miesiąca życia Olusia zaczęliśmy prywatną rehabilitację. Wzmacniamy mięśnie i kości Olka, żeby nie doprowadzić do dalszych deformacji. Widzimy efekty tej nieustannej walki o każdą umiejętność. Jednakże, aby one się utrzymały rehabilitacja musi być intensywna i ciągła. W związku z chorobą syna jesteśmy pod stałą opieką: audiologa, kardiologa, neurologopedy, dietetyka, ortopedy, osteopaty i fizjoterapeuty. Wielopłaszczyznowe leczenie Olusia wiąże się z ogromnymi wydatkami. Jedyną szansą na to, żeby Olek chodził są codzienna, intensywna rehabilitacja (nierefundowana) oraz operacje wstawiania prętów teleskopowych w Poznaniu oddalonym od rodzinnego Sanoka o 690 km. Niestety pręty śródszpikowe potrzebują ciągłej, cyklicznej wymiany w zależności od stanu zdrowia syna i tempa wzrostu jego kości. W minionym roku 2023, syn przeszedł już dwie operacje ortopedyczne. Olek ma ze sobą około 17 złamań, o których wiemy. O niektórych, już zagojonych, dowiadujemy się przypadkowo podczas kolejnego zdjęcia RTG. Olek doznał również złamań prenatalnych, wtedy gdy powinien być bezpieczny pod sercem mamy. Tuż po urodzeniu synka lekarze uświadomili nas, że naszego syna czeka bardzo długie leczenie, a rehabilitacja będzie musiała się odbywać przez całe jego życie. Operacje połączone z intensywną rehabilitacją są jedyną szansą na to, żeby Olek chodził. Niestety bez prętów teleskopowych w kościach jego nóżki są zbyt słabe, żeby udźwignąć ciężar całego ciała. Po operacjach Olek jest unieruchomiony na minimum 6 tygodni. Po ściągnięciu gipsów i wygojeniu się ran pooperacyjnych syn jest intensywnie rehabilitowany: w gabinecie, w wodzie oraz dochodzą do tego zaburzenia integracji sensorycznej spowodowane opóźnieniem rozwoju ruchowego i częstym przebywaniem w gipsach. Wielopłaszczyznowe leczenie Olusia, nierefundowane rehabilitacje oraz terapie, sprzęt ortopedyczny i rehabilitacyjny generują ogromne i coraz większe koszty. Prosimy o dalszą pomoc dla Olusia.
Do tej pory udało się:
-
Rok 2024:
- wpłacić transzę środków na sierpniową operację wszczepienia implantów teleskopowych (lipiec)
- przekazać kolejne środki pieniężne na rehabilitację pooperacyjną (czerwiec)
- przekazać kolejne środki na leczenie pooperacyjne (maj)
- przekazać środki na leczenie pooperacyjne (maj)
- wpłacić kolejne fundusze na operację w Polsce (kwiecień)
- przesłać fundusze na operację rekonstrukcji i wzmocnienia kończyn w Polsce (kwiecień)
- wpłacić wielkanocne fundusze na operację w Polsce oraz specjalistyczne ortezy (marzec)
- przekazać kolejne fundusze na operację w Polsce (marzec)
- przesłać kolejne fundusze na operację w Polsce (marzec)
- przesłać kolejne fundusze na operację w Polsce (marzec)
- przekazać kolejne fundusze na operację rekonstrukcji i wzmocnienia kończyn (marzec)
- przekazać kolejne fundusze na operację rekonstrukcji i wzmocnienia kończyn (luty)
- przekazać fundusze na operację rekonstrukcji i wzmocnienia kończyn (luty)
